Według jakichkolwiek obiektywnych analiz, konopia i kannabinoidy przewyższają obowiązujące normy FDA dla leków.
Przeciwnicy medycznej marihuany lubią promować wiele mitów i błędnych przekonań na temat zioła. Oto fakty.
Medyczna marihuana jest zbyt niebezpieczna, aby być polecana jako lek.
Roślina konopi i jej czynne składniki biologiczne, zwane kannabinoidami, posiadają imponujący profil bezpieczeństwa w porównaniu z innymi konwencjonalnymi środkami terapeutycznymi. Według Narodowej Akademii Nauki, Instytutu Medycyny, marihuana posiada szacowaną odpowiedzialność zależną mniejszą niż dziesięć procent. (Inne uznały, że prawdziwy potencjał uzależnienia marihuany może być nawet niższy). Odsetek ten jest w przybliżeniu tak samo przeciwlękowy jak leki Xanax i Valium i znacznie niższy niż w przypadku wielu innych legalnych leków na receptę lub substancji reakcyjnych, takich jak alkohol (15%) i tytoń (32%).
Ponadto, w przeciwieństwie do związków aktywnych w wielu zwykłych leków na receptę, kannabinoidy są stosunkowo nietoksyczne dla w pełni rozwiniętych zdrowych komórek i narządów. Marihuana posiada również zerowy śmiertelny potencjał przedawkowania – „Marihuana w swojej naturalnej postaci, jest jednym z najbezpieczniejszych terapeutycznych aktywnych substancji znanych człowiekowi.”
Marihuana nie została poddana odpowiednim badaniom naukowym.
Marihuana posiada znacznie dłuższą historię stosowania u ludzi, jako bezpiecznego i skutecznego środka terapeutycznego niż jakakolwiek porównywalna substancja. Archeolodzy zidentyfikowali konopie na bazie tekstyliów na około 7000 rok p.n.e. w północnych Chinach, stosowaną jako środek leczniczy. Na przykład w 2008 roku archeolodzy odkryli w Azji Środkowej ponad dwa funty marihuany pochowanej w 2700-letnim grobie starożytnego zmumifikowanego szamana. Po przeprowadzeniu szeroko zakrojonych testów siły materiałowej, naukowcy stwierdzili, że najbardziej prawdopodobnym wnioskiem jest, iż starożytna kultura uprawiała marihuanę do celów farmaceutycznych, psychoaktywnych i celów wieszczych.
Ponadto, roślina marihuany jest jedną z najczęściej badanych substancji biologicznie czynnych czasów współczesnych. Wyszukiwania w PubMed, repozytorium dla wszystkich recenzowanych prac naukowych, używając terminu „marihuana” daje prawie 20.000 prac naukowych odwołujących się do rośliny i/lub jej składników, z których prawie połowa została opublikowana tylko w ciągu ostatniego dziesięciolecia. Dla porównania, wyszukiwanie słów kluczowych przy użyciu terminu „Tylenol” daje 17.370 opublikowanych dokumentów. Wyszukiwanie słowa kluczowego przy użyciu terminu „ibuprofen” daje 10.500 prac. Wyszukiwanie słowa kluczowego za pomocą użycia „ritalin” daje 7.012 opublikowanych dokumentów, a wyszukiwanie przy użyciu terminu „hydrokodon” daje tylko 630 opublikowanych prac.
Niestety nie ma wystarczającej ilości badań klinicznych oceniających skuteczność i bezpieczeństwo marihuany jako leku.
Ponad 100 kontrolowanych badań klinicznych, z udziałem tysięcy pacjentów, oceniano bezpieczeństwo i skuteczność marihuany i/lub poszczególnych kannabinoidów. Kalifornijskie uniwersytety w ostatnich przeglądach stwierdziły: „Opierając się na dowodach dostępnych obecnie klasyfikacja marihuany jako Grupy 1 nie jest możliwa do utrzymania; nie jest to prawda, że marihuana nie ma żadnej wartości medycznej lub że brakuje informacji dotyczących jej bezpieczeństwa.
Te materiały dowodów klinicznych przewyższają wiele zaakceptowanych przez FDA leków na receptę. Według przeglądu z roku 2014, ze 188 środków leczniczych zatwierdzonych przez FDA w latach 2005-2012, 74 identyfikacje (37%) zostało zatwierdzone na podstawie jednego badania.
